عضو پیش ساختهای است متشکل از بتن و آرماتورهای فولادی که با قرارگیری بلوکها مابین تیرچه ها به عنوان قالب و با بتن پوششی درجا ریخته شده, مقطع مرکب تی شکل مناسبی را تشکیل می دهند . تیرچه ها در دو نوع تیرچه خرپایی و تیرچه پیش تنیده, تولید می شوند .
بسته به نوع و میزان بار زنده وارد بر سقف, دهانه و فواصل تیرچه ها, ابعاد تیرچه متفاوت می باشد. حداقل ضخامت بتن تیرچه 40 میلیمتر و حداقل عرض آن 100 میلیمتر است. میلگردهای کششی و فشاری اصلی, آجدار و حداقل قطر آنها 8 میلیمتر, میلگردهای مهاری از نوع ساده و حداقل قطر آنها 6 میلیمتر خواهد بود.
پیش از حصول مقاومت بتن ریخته شده, وزن بلوکها و بتن, توسط تکیه گاه های موقت ( شمع بندی ) تحمل می شود و پس از حصول مقاومت بتن ریخته شده, تیرهای T شکل بتنی به هم چسبیده و مجاور هم, لنگر خمشی حاصل از بارهای قائم سقف را تحمل کرده و به تیرهای اصلی یا تکیه گاه ها منتقل می کنند.

تیرچه ها در سه مرحله تحت بارگذاری قرار میگیرند:
1. مرحله اول: تیرچه در مرحله حمل و نقل, بار ناشی از وزن خود را تحمل میکند
2. مرحله دوم: تیرچه در زمان اجرای سقف و به تنهایی, بار مرده ناشی از اجزای سقف ( وزن تیرچه, بلوک و بتن پوششی درجا ) و همچنین بارهای حین اجرا را بین تکیه گاه های موقت ( شمع بندی ها ) تحمل می کند. این مرحله تا قبل از حصول مقاومت بتن ریخته شده می باشد.
3. مرحله سوم: این مرحله در تیرچه, پس از حصول مقاومت بتن ریخته شده فرا می رسد. در این مرحله, تکیه گاه های موقت برداشته شده و تیرچه به عنوان عضو کششی مقطع T شکل, بار ناشی از بارهای مرده و زنده در هنگام بهره برداری را تحمل می کند.